فرش های تبتی
یک قوم عشایری در تبت وجود داد که به همراه گله گوسفندان و بزهای خود از چراگاهی به چراگاهی دیگر دائما در حال کوچ هستند و زندگی آنان سراسر سفر برای یافتن مراتع بهتر است. فروش پشم گوسفندان و موی بز یک منبع درآمد مهم در این منطقه به حساب می آید.
فرش های تبتی دارای طرح و الگوهای متنوعی هستند.
پایتخت سنتی تبت، شهر لهاسا است که جمعیتی حدود 560.000 نفر دارد و اکنون مرکز منطقه خود مختار تبت در چین است.
نام فرش های تبتی در واقع نشان می دهد که این فرش های دستبافت مربوط به خطه تبت هستند. یعنی در مرتفع ترین منطقه جهان، بافته می شوند. البته این نام به فرش های دستبافتی نیز گفته می شود که توسط پناهندگان تبتی- که در نپال زندگی می کنند- بافته می شوند
شباهت بسیار زیادی میان الگوی فرش های تبتی و الگوهای فرش های چینی وجود دارد. اندازه این فرش ها اغلب کوچک است. به این خاطر که کاربرد عمده این فرش ها برای استفاده در منازل و معابد است.
امروزه صنعت فرش های نپالی عمدتا شامل بافت فرش هایی با طرح ها و الگو های مدرن و غربی با رنگ های ملایم است.
این فرش ها به نام فرش تبت نامگذاری می شوند تا آنها را از محصولات مختلف مناطق دیگر کشور ها متمایز سازد. این فرش ها به صورت انبوه در کارگاههای بافندگی دولتی تولید می شوند، برای مثال در شهر لهاسا. آنها صادرات خود را از طریق شهر پکن انجام می دهند. این فرش ها به نام لهاسا نامگذاری شده و شناخته می شوند.
